Recensie Rob:

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik ontzettend uitkeek naar deze film. Ik had het geluk om deze te mogen zien tijdens de Pathé Joker-Night, een speciale avond waarbij de film voor het eerst in Nederland werd vertoond. De avond begon feestelijk met een hapje en een drankje, gevolgd door een quiz waarin ik uiteindelijk op de 16e plek belandde van de hele zaal.

Maar wat vond ik nu van Joker 2, oftewel Folie à Deux? Dat lees je in deze recensie.

Dit tweede deel is nauwelijks te vergelijken met zijn voorganger; de film slaat een totaal andere richting in. Enerzijds is dit verfrissend, maar anderzijds zijn er momenten waarop we bekende elementen uit het eerste deel terugzien, zonder dat deze echt vernieuwend zijn. Waar het eerste deel vol spanning en actie zat, is dit vervolg aanzienlijk trager en mist het diezelfde intensiteit. Bekende kenmerken, zoals de iconische lach van de Joker, komen voorbij, maar ze voelen meer als vluchtige momenten dan als spectaculaire hoogtepunten. Of zien we hier eigenlijk vooral Arthur Fleck in zijn pure vorm? Dit is een belangrijk thema in de film, want de innerlijke strijd tussen Arthur en de persoon die hij misschien wil worden – of al is – namelijk The Joker, staat centraal. Hoewel dit psychologisch interessant is, vond ik het jammer dat de focus bijna volledig daarop lag. Er is zoveel meer te verkennen in de wereld van Gotham, zeker na de gebeurtenissen in het eerste deel, waardoor ik het gevoel had dat er kansen zijn gemist om van deze film een waardige opvolger te maken. Ze hadden goud in handen met Joaquin Phoenix – laten we eerlijk zijn, hij acteert fenomenaal – en ook Lady Gaga, die niet alleen goed acteert, maar ook prachtig zingt.

Wat veel mensen opviel, is het musicalaspect van de film. Hoewel het voor mij meeviel, vraag ik me af of het echt iets toevoegde. Muziek kan natuurlijk een verhaal op unieke wijze versterken of juist verzwakken. In dit geval vond ik dat de liedjes goed waren verweven in het verhaal, maar of ze de film beter, mooier of interessanter maakten? Dat denk ik niet.

Op sommige momenten had ik het gevoel dat dit vervolg misschien niet nodig was. Achteraf blijf ik met twijfels zitten. Toch wil ik niet zeggen dat de film teleurstellend was. De cinematografie is prachtig en, zoals eerder gezegd, Joaquin Phoenix levert opnieuw meesterlijk werk af. Lady Gaga speelt haar rol als Lee uitstekend, maar het voelde alsof er meer in haar vertolking van Harley Quinn had kunnen zitten. Hebben we haar echt los zien gaan zoals we van dit iconische personage gewend zijn? Helaas niet.

Het grootste deel van de film speelt zich af op één locatie, en hoewel de film visueel aantrekkelijk is, had ik graag meer van Gotham gezien. Zijn er dan ook positieve aspecten? Absoluut! Dit deel is een visueel kunstwerk dat je opnieuw meeneemt naar de jaren ’80. De rokerige sfeer, gecombineerd met showachtige muziek vol blazers en strijkers, zet precies de juiste toon.

Hoewel deze film minder snel en actiegericht is dan zijn voorganger, graaft hij dieper in het psychologische landschap van Arthur. Dit geeft het verhaal een interessante, arthouse-achtige wending.

Mijn eindoordeel: ik geef deze film 3,5 sterren. De kritiek die de film momenteel krijgt, vind ik dan ook onterecht.

Recensie Jeroen:

Op 27 september mocht ik, Jeroen, bij de persvoorstelling van Joker: Folie à Deux, het langverwachte vervolg op de film Joker uit 2019 aanwezig zijn. Ik was enorm benieuwd naar deze film, aangezien ik het eerste deel fantastisch vond. Toch vroeg ik me af of een vervolg wel nodig was, aangezien het origineel een afgerond verhaal had, zonder duidelijke cliffhanger. De terugkeer van vrijwel de volledige cast en crew, waaronder de regisseur en hoofdrolspeler, maakte me echter opnieuw enthousiast voor dit tweede deel. In deze recensie vertel ik of mijn verwachtingen zijn waargemaakt en wat ik van de film vond.

Wat ik bijzonder vond aan de film, was het gebruik van twee verhaallijnen die op een ingenieuze manier samenkomen. In het begin volg je voornamelijk Arthur’s ervaringen in de gevangenis, maar wanneer het verhaal zich verplaatst naar de rechtszaal, wordt duidelijk hoe deze verhaallijnen prachtig met elkaar verweven raken. Dat vond ik een sterke keuze. Daarnaast vond ik het fascinerend hoe de film inspeelt op de vraag of Arthur en de Joker werkelijk twee afzonderlijke persoonlijkheden zijn, of dat er slechts één identiteit bestaat: ofwel alleen Arthur, of alleen de Joker.

Net als in het eerste deel was het acteerwerk van Joaquin Phoenix opnieuw fenomenaal. Hij slaagt er moeiteloos in om de twee persoonlijkheden van Arthur op indrukwekkende wijze tot leven te brengen, vaak zonder een woord te zeggen. Daarnaast vond ik Lady Gaga geweldig in de rol van Lee. Ze weet Arthur op subtiele en overtuigende wijze in te palmen, waardoor je je als kijker constant afvraagt of hun connectie oprecht is of dat Lee een spelletje met hem speelt. Deze vraag blijft door de hele film hangen, maar of dat ook echt zo is, laat ik natuurlijk in het midden om niets te verklappen.