Op 12 november mocht ik, Jeroen, bij de persvoorstelling van de nieuwe Disney-film, Vaiana 2 zijn. Eerlijk gezegd stond deze film aan het begin van het jaar niet bovenaan mijn lijstje van films waar ik naar uitkeek. Dat had niets te maken met mijn waardering voor het eerste deel – ik kon me er gewoon niet meer zo veel van herinneren. Toch begon ik de laatste tijd steeds nieuwsgieriger te worden naar deze film, vooral dankzij de veelbelovende trailer en de terugkeer van de twee hoofdpersonages met hun oorspronkelijke stemacteurs. Hoewel mijn verwachtingen niet torenhoog waren, ga ik in deze recensie vertellen of de film aan mijn verwachtingen heeft voldaan, of misschien zelfs heeft overtroffen.

Laten we, zoals altijd, beginnen met het verhaal. Na de gebeurtenissen in het eerste deel, waarin Vaiana en Maui het hart van Te Fiti hebben hersteld, leeft Vaiana’s stam in vrede. Met de steun van haar ouders en haar jongere zusje gaat Vaiana steeds vaker op ontdekkingstocht in de wijde omgeving met haar boot. Tijdens een ceremonie wordt ze op een dag geroepen door haar voorouders om een eeuwenlang verloren eiland te herstellen, zodat alle menselijke stammen weer in harmonie kunnen samenleven. Of ze daarin slaagt, zul je zelf in de bioscoop moeten ontdekken.

Hoewel het verhaal niet bijzonder origineel is en ook niet op een opvallend vernieuwende manier wordt verteld, stoort dat bijna nooit. De andere elementen zijn namelijk zo goed uitgewerkt dat het wat minder sterke verhaal voor mij bijna geen belemmering was. Een van de hoogtepunten is zonder twijfel de prachtige animatie. Wat mij betreft heeft Disney zichzelf opnieuw overtroffen, en ik heb niet eerder zulk verbluffend mooi water gezien sinds de laatste Avatar-film.